One Set One Swing
© 2008-2012 Parnupol.com. All rights reserved.
(ต้นฉบับนิตยสารสวิง-Revise soon)
ช่วงระยะหลังๆนี้ผู้เขียนได้มีโอกาสได้พบปะกับนักกอล์ฟมากมายตั้งแต่ระดับเยาวชน มือต้นๆของประเทศ นักกอล์ฟอาชีพ ไปจนถึงถึงนักกอล์ฟอาชีพระดับแถวหน้ามากมาย อยากจะบอกว่ามีสิ่งหนึ่งที่นักกอล์ฟสมควรอย่างยิ่งที่จะต้องฝึกฝนควบคู่ไปกับการฝึกซ้อมภายในสนาม นั่นก็คือคือมารยาทสังคมภายนอกสนาม ทั้งกับบุคคลทั่วไป และบุคคลในวงการกอล์ฟเชื่อเถิดครับว่านักกอล์ฟที่สามารถจะโด่งดังและประสบความสำเร็จได้นั้นนอกจากบุคลิกและความเก่งกาจภายในสนามแล้ว การปฏิบัติตัวภายนอกสนามก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน นักกอล์ฟต้องมีความสุภาพ มีสัมมาคารวะ รู้จักวางตัวในสังคม รับรองว่าจะไปได้ไกลในวงการนี้อย่างแน่นอน
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ในฉบับที่แล้วผู้เขียนได้เขียนถึงการทำ Set Make-Up หรือการจัดให้ไม้กอล์ฟทั้งถุงเป็นพวกเดียวกัน หลังจากนิตยสารออกวางจำหน่าย ก็ได้มีท่านผู้อ่านหลายท่านที่เกิดข้อสงสัย และได้ส่งข้อถามมาที่ทวิตเตอร์ของผู้เขียน(www.twitter.com/TourFitter) ว่าเจ้า Set Make-Up นี้มีวิธีการทำอย่างไร
ที่จริงแล้วไม่จำเป็นต้องใช้ถ้อยคำหรูเลิศอะไรหรอกครับ สำหรับวิธีการนี้พูดง่ายๆก็คือการทำให้คุณตีไม้กอล์ฟทั้งถุงได้โดยที่ไม่ต้องเปลี่ยนวงสวิงเลย หรืออาจจะมีการปรับเปลี่ยนแต่ก็น้อยมากๆ อาจจะเรียกว่า “หนึ่งถุงหนึ่งวง”(One-Set One-Swing) ก็ได้ครับ
ลองมาดูที่อุปกรณ์กอล์ฟในถุง ท่านผู้อ่านเคยสงสัยบ้างไหมครับว่า ทำไมไม้กอล์ฟของท่านบางอันตีได้ง่ายได้ดีเหลือเกิน แต่ในขณะเดียวกัน ไม้กอล์ฟบางอันตีแทบไม่ได้เลย สำหรับไม้กอล์ฟอันที่เราตีได้ดี จะสามารถอนุมานได้ว่ามันเหมาะสมกับเรา หรืออย่างน้อยไม้กอล์ฟอันนั้นก็ใกล้เคียงกับวงของเรา ส่วนจะเหมาะสมที่สุดแล้วหรือไม่อันนี้อีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งจะว่าไปแล้วผู้เขียนก็เคยเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในนิตยสารฉบับหนึ่ง กล่าวคือในไม้กอล์ฟหนึ่งอันนั้นมีค่าเสปคต่างๆที่เป็นไปได้มากมายหลายพันแบบในการที่เราจะประกอบมันออกมา ซึ่งบางครั้งอาจมีเหตุบังเอิญ เช่นในถุงกอล์ฟของท่านผู้อ่านอาจจะมีไม้กอล์ฟบางอันที่ตีได้ใกล้เคียงกับวงของคุณมากๆนั่นเอง แต่บางครั้งไม้กอล์ฟที่ตีได้ดีที่สุดในถุงที่ท่านคิดว่าดีที่สุดแล้ว อาจจะยังไม่ใช่ไม้กอล์ฟที่ดีที่สุดสำหรับท่านผู้อ่านก็เป็นไปได้
ดังนั้นกฎเหล็กข้อแรกก็คือท่านผู้อ่านจะต้องเข้าไปทำการคัสตอมฟิตติ้งอุปกรณ์ทั้งหมดในถุงก่อน เพื่อเป็นการรับประกันในเบื้องต้น เพื่อให้เราสามารถที่จะอนุมานได้ว่าไม้กอล์ฟทั้งถุงค่อนข้างเหมาะสม หรือใกล้เคียงกับวงของเรามากแล้ว หลังจากนั้นเราค่อยมาดูกันว่าจะทำให้ไม้กอล์ฟชุดนี้เหมาะสมกับวงสวิงของท่านมากขึ้นไปอีกได้อย่างไร
หลังจากท่านผู้อ่านได้ไม้กอล์ฟชุดนี้มาแล้ว รีบเข้าสนามไดรฟเลยครับ ขอให้ทดลองตีไม้กอล์ฟทุกอัน โดยมากผู้เขียนมักจะให้เริ่มจากการตีเหล็กสั้นๆ เช่นเวดจ์ และทำการชิพลูก หรือ พิทช์ลูกเบาๆไปก่อน โดยพยายามสังเกตและจับความรู้สึกว่ามีอะไรที่ผิดปกติหรือไม่ และความรู้สึกในการตีเป็นอย่างไร ท่านอาจจะเริ่มสังเกตหรือรู้สึกได้ว่ากริพ ที่ถึงแม้ว่าจะได้ทำการฟิตติ้งมาแล้ว พอมาตีจริงอาจจะรู้สึกว่ามันอาจจะเล็กไปนิดนึง หรือนิ่มไปหน่อยนึง ความรู้สึกที่หัวอาจจะเบาเกินไป หรือ หนักเกินไปนิดหน่อยก็เป็นไปได้ แม้แต่ไลน์แองเกิ้ลที่ปรับแต่งมาแล้วเป็นอย่างดี อาจจะยังไม่เข้าที่เข้าทางเลยในทีเดียวก็เป็นได้ ไม่ต้องตกใจครับเรื่องเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ และก็สามารถปรับปรุงแก้ได้ ข้อควรคำนึงก็คือในเวดจ์ทุกอันจะต้องมีความรู้สึกทุกอย่างที่ใกล้เคียงกัน จากนั้นจึงเริ่มมาทดลองเหล็กสั้นกลุ่มถัดมาเช่น พิทชิ่งเวทจ์ เหล็ก 9 เหล็ก 8 เหล็ก 7 ตีเทียบกับเวดจ์ว่าใกล้เคียงกันหรือไม่หรือแตกต่างกันอย่างไร รวมถึงเหล็กอื่นๆในถุงด้วย โดยการสลับกันตีไปมา และให้ทำแบบเดียวกันใน ไดร์เวอร์ แฟร์เวย์วูดส์ หรือไฮบริดจ์ หลักการก็คือไม้กอล์ฟทั้งถุงต้องตีด้วยวงเดียวกันแล้วได้ความรู้สึกใกล้เคียงกันที่สุด รวมถึงลูกกอล์ฟทั้งหมดจะต้องพุ่งออกไปในทิศทางเดียวกัน อ้อ ยังขาดไม้กอล์ฟอันสำคัญไปอีกอันครับ สำหรับพัตเตอร์ให้เดินไปที่กรีนซ้อม โดยถือไม้กอล์ฟไปสองอันคือพัตเตอร์ และเหล็กที่ใช้ชิพแอนด์รัน หรือใช้ชิพรอบๆกรีน ซึ่งโดยมากมักจะเป็นเหล็ก 8 หรือ เหล็ก 9 คราวนี้ลองเปรียบเทียบความรู้สึกระหว่างการพัตต์ระยะไกล กับการชิพแอนด์รัน ของให้ไม้กอล์ฟสองอันนั้นมีความรู้สึกที่ใกล้เคียงกัน ทั้งหมดนี้ขอให้ทดลองตีสลับกันไปมาระหว่างไม้กอล์ฟแต่ละชนิด และการปรับแต่งให้เข้าที่เข้าทางมักจะกินระยะเวลาอีก 2-4 ครั้งครับ หลังจากนั้นไม้กอล์ฟในถุงของท่านผู้อ่านจะเหมาะสมที่สุด
นอกจากนี้ผู้เขียนเคยพบผู้ที่เข้ามาทำฟิตติ้งหลายท่านที่มีเสปคของตัวเองอยู่ในใจแล้วเช่น ต้องตีก้าน Dynamic Gold S200 ต้องตีสวิงเวทหนัก D3 ข้อมูลเหล่านี้มักจะเกิดจากการลองผิดลองถูกของเจ้าของไม้ ซึ่งผู้เขียนมองว่าเป็นข้อมูลที่ช่วยในการตัดสินใจระดับหนึ่ง แต่ไม่ใช่ว่าเราต้องทำตามนั้นเสมอไป เรียกได้ว่านำมาใช้เป็นแนวทางเบื้องต้นจะเหมาะสมกว่า เนื่องจากการประกอบอุปกรณ์กอล์ฟต้องทำแบบองค์รวม เราไม่สามารถยึดติดกับค่าพารามิเตอร์เพียงหนึ่งถึงสองค่าได้ แต่ว่าค่าทั้งหมดจะต้องมีความสัมพันธ์กันอย่างลงตัวพอเหมาะพอดี
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับการคัสตอมฟิตติ้งวิธีนี้ก็คือวงสวิงต้องแน่นอนระดับนึงแล้วครับ ยกตัวอย่างว่าถ้าวงสวิงยังไม่แน่นอน หรือยังไม่สามารถจับความรู้สึกที่ถูกต้องจากไม้กอล์ฟได้ คุณก็ยังไม่เหมาะกับการฟิตติ้งวิธีนี้ครับ
ขอสรุปอีกครั้งเป็นข้อๆครับ
1.ก่อนอื่นเลยต้องทำการฟิตติ้งอุปกรณ์ทั้งถุงก่อน
2.ในเวดจ์ทุกอันจะต้องตีได้ความรู้สึกเดียวกัน พยายามตีสลับไปมาเรื่อยๆ
3.ในชุดเหล็กกับเวดจ์ควรจะมีความรู้สึกในการตีใกล้เคียงกัน อาจจะนำแซนเวดจ์มาตีเต็มวงเทียบกับเหล็ก 7 ก็ได้ครับ
4.ความรู้สึกเวลาใช้พัตเตอร์พัตต์ระยะไกล กับ ความรู้สึกเวลาชิพแอนด์รันด้วยเหล็กสั้นของคุณควรจะใกล้เคียงกัน
5.เหล็กกับหัวไม้แฟร์เวย์หรือไฮบริดจ์ควรจะมีความรู้สึกในการตีใกล้เคียงกัน อาจจะลองตีเทียบระหว่างเหล็ก 5 กับหัวไม้ 5 ดูก็ได้ครับ
6.หัวไม้แฟร์เวย์ กับ ไดรเวอร์ควรจะมีความรู้สึกใกล้คียงกัน
นอกจากนี้อาจจะลองสลับกันตีเปรียบเทียบไปมานะครับ เพราะในสนามจริงเราต้องสลับไม้ตีเสมอๆอยู่แล้ว
ฉบับหน้าผู้เขียนจะเขียนเรื่องนี้ลงลึกไปกว่านี้อีกครับ แล้วพบกันใหม่ครับ
มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ในฉบับที่แล้วผู้เขียนได้เขียนถึงการทำ Set Make-Up หรือการจัดให้ไม้กอล์ฟทั้งถุงเป็นพวกเดียวกัน หลังจากนิตยสารออกวางจำหน่าย ก็ได้มีท่านผู้อ่านหลายท่านที่เกิดข้อสงสัย และได้ส่งข้อถามมาที่ทวิตเตอร์ของผู้เขียน(www.twitter.com/TourFitter) ว่าเจ้า Set Make-Up นี้มีวิธีการทำอย่างไร
ที่จริงแล้วไม่จำเป็นต้องใช้ถ้อยคำหรูเลิศอะไรหรอกครับ สำหรับวิธีการนี้พูดง่ายๆก็คือการทำให้คุณตีไม้กอล์ฟทั้งถุงได้โดยที่ไม่ต้องเปลี่ยนวงสวิงเลย หรืออาจจะมีการปรับเปลี่ยนแต่ก็น้อยมากๆ อาจจะเรียกว่า “หนึ่งถุงหนึ่งวง”(One-Set One-Swing) ก็ได้ครับ
ลองมาดูที่อุปกรณ์กอล์ฟในถุง ท่านผู้อ่านเคยสงสัยบ้างไหมครับว่า ทำไมไม้กอล์ฟของท่านบางอันตีได้ง่ายได้ดีเหลือเกิน แต่ในขณะเดียวกัน ไม้กอล์ฟบางอันตีแทบไม่ได้เลย สำหรับไม้กอล์ฟอันที่เราตีได้ดี จะสามารถอนุมานได้ว่ามันเหมาะสมกับเรา หรืออย่างน้อยไม้กอล์ฟอันนั้นก็ใกล้เคียงกับวงของเรา ส่วนจะเหมาะสมที่สุดแล้วหรือไม่อันนี้อีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งจะว่าไปแล้วผู้เขียนก็เคยเขียนเกี่ยวกับเรื่องนี้ในนิตยสารฉบับหนึ่ง กล่าวคือในไม้กอล์ฟหนึ่งอันนั้นมีค่าเสปคต่างๆที่เป็นไปได้มากมายหลายพันแบบในการที่เราจะประกอบมันออกมา ซึ่งบางครั้งอาจมีเหตุบังเอิญ เช่นในถุงกอล์ฟของท่านผู้อ่านอาจจะมีไม้กอล์ฟบางอันที่ตีได้ใกล้เคียงกับวงของคุณมากๆนั่นเอง แต่บางครั้งไม้กอล์ฟที่ตีได้ดีที่สุดในถุงที่ท่านคิดว่าดีที่สุดแล้ว อาจจะยังไม่ใช่ไม้กอล์ฟที่ดีที่สุดสำหรับท่านผู้อ่านก็เป็นไปได้
ดังนั้นกฎเหล็กข้อแรกก็คือท่านผู้อ่านจะต้องเข้าไปทำการคัสตอมฟิตติ้งอุปกรณ์ทั้งหมดในถุงก่อน เพื่อเป็นการรับประกันในเบื้องต้น เพื่อให้เราสามารถที่จะอนุมานได้ว่าไม้กอล์ฟทั้งถุงค่อนข้างเหมาะสม หรือใกล้เคียงกับวงของเรามากแล้ว หลังจากนั้นเราค่อยมาดูกันว่าจะทำให้ไม้กอล์ฟชุดนี้เหมาะสมกับวงสวิงของท่านมากขึ้นไปอีกได้อย่างไร
หลังจากท่านผู้อ่านได้ไม้กอล์ฟชุดนี้มาแล้ว รีบเข้าสนามไดรฟเลยครับ ขอให้ทดลองตีไม้กอล์ฟทุกอัน โดยมากผู้เขียนมักจะให้เริ่มจากการตีเหล็กสั้นๆ เช่นเวดจ์ และทำการชิพลูก หรือ พิทช์ลูกเบาๆไปก่อน โดยพยายามสังเกตและจับความรู้สึกว่ามีอะไรที่ผิดปกติหรือไม่ และความรู้สึกในการตีเป็นอย่างไร ท่านอาจจะเริ่มสังเกตหรือรู้สึกได้ว่ากริพ ที่ถึงแม้ว่าจะได้ทำการฟิตติ้งมาแล้ว พอมาตีจริงอาจจะรู้สึกว่ามันอาจจะเล็กไปนิดนึง หรือนิ่มไปหน่อยนึง ความรู้สึกที่หัวอาจจะเบาเกินไป หรือ หนักเกินไปนิดหน่อยก็เป็นไปได้ แม้แต่ไลน์แองเกิ้ลที่ปรับแต่งมาแล้วเป็นอย่างดี อาจจะยังไม่เข้าที่เข้าทางเลยในทีเดียวก็เป็นได้ ไม่ต้องตกใจครับเรื่องเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ และก็สามารถปรับปรุงแก้ได้ ข้อควรคำนึงก็คือในเวดจ์ทุกอันจะต้องมีความรู้สึกทุกอย่างที่ใกล้เคียงกัน จากนั้นจึงเริ่มมาทดลองเหล็กสั้นกลุ่มถัดมาเช่น พิทชิ่งเวทจ์ เหล็ก 9 เหล็ก 8 เหล็ก 7 ตีเทียบกับเวดจ์ว่าใกล้เคียงกันหรือไม่หรือแตกต่างกันอย่างไร รวมถึงเหล็กอื่นๆในถุงด้วย โดยการสลับกันตีไปมา และให้ทำแบบเดียวกันใน ไดร์เวอร์ แฟร์เวย์วูดส์ หรือไฮบริดจ์ หลักการก็คือไม้กอล์ฟทั้งถุงต้องตีด้วยวงเดียวกันแล้วได้ความรู้สึกใกล้เคียงกันที่สุด รวมถึงลูกกอล์ฟทั้งหมดจะต้องพุ่งออกไปในทิศทางเดียวกัน อ้อ ยังขาดไม้กอล์ฟอันสำคัญไปอีกอันครับ สำหรับพัตเตอร์ให้เดินไปที่กรีนซ้อม โดยถือไม้กอล์ฟไปสองอันคือพัตเตอร์ และเหล็กที่ใช้ชิพแอนด์รัน หรือใช้ชิพรอบๆกรีน ซึ่งโดยมากมักจะเป็นเหล็ก 8 หรือ เหล็ก 9 คราวนี้ลองเปรียบเทียบความรู้สึกระหว่างการพัตต์ระยะไกล กับการชิพแอนด์รัน ของให้ไม้กอล์ฟสองอันนั้นมีความรู้สึกที่ใกล้เคียงกัน ทั้งหมดนี้ขอให้ทดลองตีสลับกันไปมาระหว่างไม้กอล์ฟแต่ละชนิด และการปรับแต่งให้เข้าที่เข้าทางมักจะกินระยะเวลาอีก 2-4 ครั้งครับ หลังจากนั้นไม้กอล์ฟในถุงของท่านผู้อ่านจะเหมาะสมที่สุด
นอกจากนี้ผู้เขียนเคยพบผู้ที่เข้ามาทำฟิตติ้งหลายท่านที่มีเสปคของตัวเองอยู่ในใจแล้วเช่น ต้องตีก้าน Dynamic Gold S200 ต้องตีสวิงเวทหนัก D3 ข้อมูลเหล่านี้มักจะเกิดจากการลองผิดลองถูกของเจ้าของไม้ ซึ่งผู้เขียนมองว่าเป็นข้อมูลที่ช่วยในการตัดสินใจระดับหนึ่ง แต่ไม่ใช่ว่าเราต้องทำตามนั้นเสมอไป เรียกได้ว่านำมาใช้เป็นแนวทางเบื้องต้นจะเหมาะสมกว่า เนื่องจากการประกอบอุปกรณ์กอล์ฟต้องทำแบบองค์รวม เราไม่สามารถยึดติดกับค่าพารามิเตอร์เพียงหนึ่งถึงสองค่าได้ แต่ว่าค่าทั้งหมดจะต้องมีความสัมพันธ์กันอย่างลงตัวพอเหมาะพอดี
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับการคัสตอมฟิตติ้งวิธีนี้ก็คือวงสวิงต้องแน่นอนระดับนึงแล้วครับ ยกตัวอย่างว่าถ้าวงสวิงยังไม่แน่นอน หรือยังไม่สามารถจับความรู้สึกที่ถูกต้องจากไม้กอล์ฟได้ คุณก็ยังไม่เหมาะกับการฟิตติ้งวิธีนี้ครับ
ขอสรุปอีกครั้งเป็นข้อๆครับ
1.ก่อนอื่นเลยต้องทำการฟิตติ้งอุปกรณ์ทั้งถุงก่อน
2.ในเวดจ์ทุกอันจะต้องตีได้ความรู้สึกเดียวกัน พยายามตีสลับไปมาเรื่อยๆ
3.ในชุดเหล็กกับเวดจ์ควรจะมีความรู้สึกในการตีใกล้เคียงกัน อาจจะนำแซนเวดจ์มาตีเต็มวงเทียบกับเหล็ก 7 ก็ได้ครับ
4.ความรู้สึกเวลาใช้พัตเตอร์พัตต์ระยะไกล กับ ความรู้สึกเวลาชิพแอนด์รันด้วยเหล็กสั้นของคุณควรจะใกล้เคียงกัน
5.เหล็กกับหัวไม้แฟร์เวย์หรือไฮบริดจ์ควรจะมีความรู้สึกในการตีใกล้เคียงกัน อาจจะลองตีเทียบระหว่างเหล็ก 5 กับหัวไม้ 5 ดูก็ได้ครับ
6.หัวไม้แฟร์เวย์ กับ ไดรเวอร์ควรจะมีความรู้สึกใกล้คียงกัน
นอกจากนี้อาจจะลองสลับกันตีเปรียบเทียบไปมานะครับ เพราะในสนามจริงเราต้องสลับไม้ตีเสมอๆอยู่แล้ว
ฉบับหน้าผู้เขียนจะเขียนเรื่องนี้ลงลึกไปกว่านี้อีกครับ แล้วพบกันใหม่ครับ
